Back ستيفين الأول ملك المجر Arabic ستيفن الاولانى ملك المجر ARZ Esteban I d'Hungría AST Müqəddəs I İştvan Azerbaijani بیرینجی ایشتوان AZB Іштван I Святы Byelorussian Іштван I Сьвяты BE-X-OLD Стефан I Унгарски Bulgarian Esteve I d'Hongria Catalan Štěpán I. Svatý Czech
 | Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
| Sveti Stjepan I | |
|---|---|
 | |
| Kralj Ugarske | |
| Vladavina | 25. decembar 1000 - 15. august 1038. |
| Prethodnik | On kao veliki knez Ugarske |
| Nasljednik | Petar |
| Krunidba | 25. decembar 1000. |
| Veliki knez Ugarske | |
| Vladavina | 1. februar 997 - 25. decembar 1000. |
| Prethodnik | Gejza |
| Nasljednik | On kao kralj Ugarske |
| Supružnik | Gisela Bavarska |
| Djeca | Otto Sveti Emerik |
| Dinastija | Arpadovići |
| Otac | Gejza, veliki knez Ugarske |
| Majka | Sarolt Gyulas |
| Rođenje | 975. Esztergom, Kneževina Ugarska |
| Smrt | 15. august 1038. Székesfehérvár, Kraljevina Ugarska |
Stjepan I (mađarski: István I; latinski: Stephanus I; 975 – 15. august 1038) također poznat kao Sveti Stjepan (mađarski: Szent István király; latinski: Sanctus Stephanus) bio je posljednji veliki knez Ugarske od 997. do 1000. godine i prvi kralj Ugarske od 1000. do 1038. godine. Njegov tačan datum rođenja nije poznat, ali se zna da je rođen 975. godine u Esztergomu. Nakon rođenja dobio je pagansko ime Vajk. Datum njegovog krštenja nije poznat. Bio je jedini sin velikog kneza Geze i njegove supruge Sarolt, koja je potomak istaknute porodice Gyulas. Iako su mu oba roditelja bili kršteni, Stjepan je bio prvi pripadnik svoje dinastije koji je postao posvećeni hrišćanin. Oženio se Giselom Bavarskom, potomkom carske Otonske dinastije.
Naslijedivši svog oca 997. godine, Stjepan je morao da se bori protiv svog rođaka Kopanija, koji je podržan od strane velikog broja paganskih ratnika. On je porazio Kopanija uz pomoć stranih vitezova i krunisan za kralja 25. decembra 1000. godine sa krunom koju je poslao papa Silvester II. U seriji ratova protiv polunezavisnih plemena i starješina ujedinio je cijelu Panonsku niziju. On je zaštitio nezavisnost svog carstva prisiljavajući trupe Konrada II, cara Svetog rimskog carstva, da se povuku iz Ugarske 1030. godine.
Stjepan je osnovao jednu nadbiskupiju, šest biskupija i tri benediktinska samostana; tako je Crkva u Ugarskoj razvijena nezavisno od nadbiskupa Svetog rimskog carstva. Također je ohrabrio širenje hrišćanstva sa teškim kaznama za ignoriranje hrišćanskih carina. Njegov sistem lokalne uprave bio je zasnovan podjelom carstva na okruge koji su organizovani oko tvrđava i kojima su upravljali kraljevski službenici. Tako je Ugarska imala trajno razdoblje mira tokom njegove vladavine i postala poželjna ruta hodočasnicima i trgovcima koji putuju između Zapadne Evrope i Svete Zemlje ili Konstantinopolja.
Preživio je svu svoju djecu. Umro je 15. augusta 1038. godine i pokopan u svojoj novoj bazilici, sagrađenoj u Székesfehérváru i posvećenoj Presvetoj Bogorodici. Njegova smrt je izazvala građanske ratove koje su trajali desetljećima. Godine 1083. kanonizovan je zajedno sa svojim sinom Emerikom i biskupom Gerardom Sagredom. Stjepan je postao popularan svetac u Mađarskoj i susjednim teritorijama. U Mađarskoj, njegov blagdanski dan (20. august) je također državni praznik dan državnosti.